Donorconceptie is een verzamelterm en verwijst naar zowel sperma-, eicel- en embryodonatie. Sinds 1948 vinden er in Nederland behandelingen plaats met donorsperma. Pas veel recenter vonden de eerste behandelingen met eiceldonatie en embryodonatie plaats.
Spermadonatie was in het begin gehuld in geheimhouding. Behandelingen werden niet geregistreerd, ouders werden geadviseerd om met niemand over de donorconceptie te praten en anonieme donatie was de norm. Dit zorgde ervoor dat er weinig openheid rondom het thema was en slechts beperkt onderzoek naar ervaringen van betrokkenen mogelijk was.
Sinds de jaren 80 kwam hier stilaan verandering in. Mede door de kennis die werd opgedaan over adoptie en geadopteerde kinderen, werd het uitgangspunt van geheimhouding steeds meer in twijfel getrokken. Vanaf 1990 werd het mogelijk om informatie over donoren vast te leggen.
Vanaf 2004 werd anonieme donatie wettelijk afgeschaft (Wet donorgegegevens Kunstmatige bevruchting). Door meer openheid is het ook mogelijk ervaringen van alle betrokkenen (ouders, donorkinderen en donoren) te verzamelen en te onderzoeken. Hierdoor kan kennis over het hele donorconceptie-netwerk opgebouwd en uitgebreid worden.