In de jaren 80 wilde ik dolgraag een kind. Mijn toenmalige partners/vrienden wensten dat niet, zelfs niet op afstand. Dat vond ik jammer want ik had liever een bekende als "vader"...
Hiske: Ik had liever een bekende als vader.
Om zomaar een kind te krijgen uit een one night stand vond ik ook geen goed begin voor een baby, dus ben ik naar Leiden gegaan. Naar het centrum voor geboorteregeling. Helaas waren donoren toen per definitie anoniem. Het is gelukt om zwanger te worden en ik kreeg een fantastische zoon in 1988. In tegenstelling tot heel veel anderen heb ik er tegenover mijn zoon nooit een geheim van gemaakt. Ik heb altijd gedacht dat geheimhouding heel erg slecht is voor een kind. Hetzij dat ze het toch wel voelen, hetzij dat ze later zich zwaar belazerd voelen.
Ik vind het nog steeds jammer voor mijn zoon dat hij niet weet wie zijn vader is, maar hij is in ieder geval niet beschadigd door een geheim. Gelukkig heeft hij een partner uit het buitenland gevonden, want hoe zit het met eventuele incestueuze relaties? Daar is toentertijd niet echt over nagedacht, in ieder geval ook door mij niet moet ik eerlijk bekennen.
Heb ik spijt? Nee, want mijn zoon is het mooiste wat mij ooit is overkomen!
Vanwege privacy is de naam verzonnen.