Wist je dat meer dan 75% van de onbedoelde zwangerschappen ontstaat binnen een vaste relatie? Het beeld heerst dat onbedoelde en ongewenste zwangerschappen vooral voorkomen bij singles, jonge vrouwen die nog geen kinderen hebben. Toch heeft de grootste groep een vaste partner en vaak ook al een gezin. Deze vrouwen staan voor een lastige keuze die ze vaak samen maken met hun partner. Lees hier het verhaal van Donna.
Op het moment dat Donna ontdekte dat ze zwanger was, bevond zij zich in een complexe levensfase. Ze had net de scheiding achter de rug, onderhield een co-ouderschap met haar dochter en had een latrelatie. Het nieuws van haar zwangerschap bracht onzekerheid met zich mee, maar Donna was vastberaden en bereid om, met of zonder de steun van haar partner, voor haar ongeboren kind te zorgen.
Toen ik 35 jaar oud was, had ik net anderhalf jaar de scheiding van mijn ex-partner rond. We deelden de zorg voor onze dochter van 4,5 jaar. Tegelijkertijd had ik al iets meer dan een jaar een latrelatie met mijn huidige partner. We zagen elkaar slechts om de twee weken een heel weekend, meestal wanneer mijn dochter niet bij me was. We werkten allebei verder de hele week. Er was al gesproken over samenwonen, maar die puzzel was nog niet opgelost. Ik wilde niet verhuizen uit 's-Hertogenbosch vanwege het co-ouderschap en de jonge leeftijd van mijn dochter. Mijn partner had een goede baan in Delft, wat het moeilijk maakte om een beslissing te nemen.
De onzekerheid maakte het lastig
Toen ik ontdekte dat ik zwanger was, voelde ik me onzeker. Ik wist niet zeker of mijn partner wel klaar was om vader te worden. Toch merkte ik dat ik vastbesloten was. Of hij nu wel of niet wilde, of hij wel of niet wilde samenwonen, ik was bereid om deze weg alleen te bewandelen.
Donna: “Toen we elkaar weer na anderhalve week zagen, was hij juist enthousiast. Maar er was ook onzekerheid. We wisten nog steeds niet hoe we het zouden aanpakken door onze woon- en werksituaties.”
Het gesprek met mijn partner over mijn ongeplande zwangerschap verliep apart. Ik vertelde het hem over de telefoon, omdat we elkaar pas anderhalve week later zouden zien. Hij had de avond ervoor flink gefeest en had een flinke kater. Ik belde hem wakker en kreeg weinig reactie. Alles wat hij zei was "leuk." Maar verder kwam er weinig uit. Ik wist niet goed waar ik aan toe was. Toen we elkaar na anderhalve week zagen, was hij juist enthousiast. Maar er was ook onzekerheid. We wisten nog steeds niet hoe we het zouden aanpakken door onze woon- en werksituaties.
Goede oplossingen
De reacties op mijn zwangerschap waren voornamelijk positief en neutraal. Ik was al snel overtuigd. Ik wilde dit kind, ongeacht wat mijn partner wilde. Mijn ouders, die zwaar gelovig zijn, stelden zelfs voor om te trouwen, maar dat vond ik een stap te ver.
Ik heb geen professionele hulp gezocht, maar ik ben wel snel naar de verloskundige gegaan om te achterhalen hoelang ik al zwanger was. Mijn gedachten waren tegenstrijdig. Ik was eigenlijk wel blij. Mijn scheiding betekende dat mijn oudste dochter enig kind zou blijven, terwijl ze graag een broertje of zusje wilde. Maar de timing was niet perfect. Mijn partner en ik hadden nog veel zaken te bespreken en waren er nog niet uit. Hij neemt graag de tijd voor belangrijke beslissingen. Daarom hebben we besloten om pas na de geboorte samen te gaan wonen. Toen onze dochter 3 maanden oud was, verkocht hij zijn woning en trok bij ons in. Hij hield zijn baan en bleef enkele dagen van huis (inclusief overnachtingen) werken, omdat dat praktischer was. Voor ons was dit een goede oplossing, aangezien we allebei onze redenen hadden om bepaalde dingen te behouden.
Donna: “Maar als je partner aarzelt, wees niet bang om zelf een besluit te nemen. Neem hem wel mee in je overwegingen.”
Wat ik graag wil meegeven aan andere vrouwen is dat het belangrijk is om goed te overwegen wat jij wilt, ongeacht wat je partner wil. Natuurlijk is communicatie van essentieel belang en probeer je samen tot een beslissing te komen. Maar als je partner aarzelt, wees niet bang om zelf een besluit te nemen. Neem hem wel mee in je overwegingen. Pas na de geboorte van onze dochter begreep mijn partner beter wat hij wilde. Ik ben blij dat ik hem in het proces betrokken heb, en hem heb laten zien waarom ik de keuzes maakte zoals ik deed. We zijn momenteel nog steeds bij elkaar en hebben nog een kind gekregen samen.
* In verband met de privacy is de naam in dit verhaal verzonnen.
* Dit ervaringsverhaal is geschreven vanuit een persoonlijke ervaring, dit kan voor iedereen anders zijn.
