Niet een, maar twee vriendinnen van Yvonne (30) hadden het al tegen haar gezegd: “Volgens mij ben jij zwanger.” In principe was het wel mogelijk, want ze was pas net begonnen met de anticonceptiepil. De twee vriendinnen krijgen gelijk. Ze kende haar vriend pas net. Eigenlijk zijn ze nu net zo lang samen als zij zwanger is.
Een paar bizarre maanden achter de rug, dat kan ik wel zeggen. Tijdens mijn vakantie op Sri Lanka ben ik betrokken geraakt bij twee ongelukken. Eerst belandde ik tijdens het surfen op een koraal vol met zee-egels, met veel stekels in mijn voet als gevolg. En alsof dat nog niet genoeg was, kregen we ook nog een klein ongeluk met een tuk-tuk. Ik voelde me ondertussen zo beroerd dat ik in het ziekenhuis belandde en geopereerd moest worden. Bij thuiskomst bleek mijn lichaam nog van slag. Ik ging wel snel weer aan het werk, maar mijn menstruatie bleef uit door het ongeluk.
Yvonne: Zwanger van liefde: ja. Maar zwanger van een kindje…
Toen ik mijn huidige vriend leerde kennen, werd ik voor het eerst sinds lange tijd weer ongesteld. Aangezien we op dat moment nog geen kinderen wilden, begon ik met de pil. Ondanks mijn smoorverliefdheid en wederzijdse gevoelens in onze relatie, dachten twee vriendinnen dat ik zwanger was. Grappig genoeg was het eerder een zwangerschap van liefde dan van een kindje. Ik had geen typische zwangerschapskwaaltjes, maar technisch gezien kon het wel. Ik was net aan de pil begonnen, niet op de eerste dag van mijn menstruatie, waardoor het wat langer duurde voordat deze begon te werken.
Het idee dat ik zwanger zou kunnen zijn, bleef door mijn hoofd spoken. Ik vertelde het aan mijn vriend, en hoewel hij niet verwachtte dat de test positief zou zijn, bleek na vier testen dat ik toch zwanger was. Onze reactie was vol ongeloof, en hoewel anderen misschien juichen bij een zwangerschap, hadden wij even tijd nodig om het te laten bezinken. Beiden waren we lange tijd vrijgezel geweest en hadden we nog niet de intentie om ouders te worden.
Yvonne: Ik vond het ook bijzonder: van een bijna dood-ervaring in Sri Lanka naar nieuw leven in zo’n korte tijd.
We besloten de tijd te nemen om na te denken. Ik bezocht de huisarts voor informatie over abortus, maar bij het horen van de mogelijkheid stribbelde elke vezel in mijn lijf tegen. De mening van mijn vriend vond ik enorm belangrijk, maar hij benadrukte dat het uiteindelijk mijn besluit was. Na die afspraak bij de huisarts wist ik het zeker. Ook al was het onbedoeld, ik wilde dit kind houden. Samen zetten we de voor- en nadelen op een rijtje. Op onze dertigste voelden we ons beide volwassen genoeg om een kind op te voeden. We zagen geen belemmeringen en wilden dit avontuur samen aangaan. Van een bijna dood-ervaring in Sri Lanka naar nieuw leven in zo'’n korte tijd, het voelde bijzonder. Onbedoeld, maar niet ongewenst.
De reacties uit onze omgeving waren positief. Goede vrienden waren blij voor ons, ook al hadden ze vragen waar we zelf nog geen antwoord op hadden. Na de 12-wekenecho vertelden we het aan zijn ouders, die blij verrast waren. Zijn moeder vertelde zelfs dat mijn vriend ook niet helemaal gepland was. Ze kijken nu uit naar het grootouderschap.
* In verband met de privacy is de naam in dit verhaal verzonnen.
* Dit ervaringsverhaal is geschreven vanuit een persoonlijke ervaring, dit kan voor iedereen anders zijn.
