Dubbel gevoel. Als meisje van 1 jaar kwam ik hier. Ik wist niet wat er ging gebeuren en wat er was gebeurd. Wilde ik dat? Als ik nu terugkijk denk ik het wel. Ik ben er jaren niet mee bezig geweest. Ik was boos omdat ik was afgestaan.
Nu 16 jaar later ben ik naar m'n roots geweest. En bizar dat het was. Er gaat dan zoveel door je heen. Ik zei altijd dat ik niet heen wilde. Maar ik werd heel nieuwsgierig. En wilde toch. En ik ben gegaan. Over de reis wil ik liever niet praten. Toen ik weer thuis was besefte ik wat er allemaal gebeurd was. Toen raakte ik in een depressie. Ik ben in therapie gegaan en daar bleek al gauw dat ik nooit aan m'n gevoel heb toegegeven. Ik heb dat altijd genegeerd omdat het me teveel pijn deed.
Soms moet je ver gaan om dicht bij jezelf te komen. In mijn geval letterlijk. Dit is mijn verhaal. Mocht je willen reageren; ik help je graag.
Liefs Lysanne