Rebecca Wierks

Ik ben Rebecca. Samen met Niels maakten wij in 2014 een onvergetelijke reis naar Nigeria om onze dochter Evi (2014) op te halen. Na dit mooie avontuur hebben we er nog twee buikkindjes bij mogen krijgen, Jurre (2020) en Stijn (2022).

15 augustus 2022

Ze is 16 jaar.
Ze slaat met de deuren en kent meer scheldwoorden dan ik. Met haar manier van dansen zou ze alle aandacht trekken in de discotheek. 

Ze is 14 jaar.
Ze stift haar lippen zwart. Ze bedenkt nieuwe kapsels en zoekt naar unieke kledingcombinaties. 

Ze is 12 jaar.
Ze slingert met haar fiets. Ze kan nog niet alles goed lezen. Volwassenen spreken haar aan: dat moet je toch allang kunnen? 

Ze is 10 jaar.
Ze springt op de trampoline. Er zijn meer kindjes die ze nog niet kent. De andere kinderen maken pas contact met haar als ze horen dat ze in het echt jonger is. 

Ze is 8 jaar.
Want dat is haar kalenderleeftijd. Ze zit in groep 4. Ze is creatief en geliefd bij haar klasgenoten. Rekenen, lezen en taal, ze bluft zich erdoorheen, ze weet wat er sociaal wenselijk van haar gevraagd wordt. 

Ze is 6 jaar.
Ze leest een boekje voor. Er staat een moeilijk woord in. Ze gooit het boekje in de hoek van de kamer. Leren betekent je kwetsbaar voelen. Je kwetsbaar voelen is dreigend controleverlies. Dreigend controleverlies betekent gooien. 

Ze is 4 jaar.
Ze heeft een giraffe plaatje op haar voorhoofd. Ze weet dat, want ze heeft gespiekt. Ze stelt een vraag: is het een dierentuindier? Ja. Heeft hij een lange nek? Ja. Het is een giraffe. Verliezen is voor haar nog geen optie. 

Ze is 2 jaar.
Ze ligt in bed. Haar duim in haar mond. Met haar andere hand houdt ze de arm van papa vast. ‘Kjoelen’ zegt ze. Ze kan de ‘r’ even niet meer uitspreken. Zo valt ze in slaap. 

Ze is 0 jaar.
Ze ligt op de grond en maakt dezelfde huilgeluiden als haar jongste broertje, nou ja, met ietwat hogere frequentie. Ze wil drinken uit een babyflesje. 

Ze laat dit allemaal zien, iedere dag weer en niet in chronologische volgorde. Het is voor haar dodelijk vermoeiend en toch kan ze er niet van slapen. 

Haar gatenkaas hechting, haar verhoogde stresslevel en nu ook haar vervroegde puberteit. Puberteitsdingen bij een meisje dat op cognitief en sociaal-emotioneel gebied zover echt nog niet is.  

Tips zijn zeker welkom. Misschien af en toe eens even ventileren met lotgenoten? Doe je mee? 

Ze daagt ons opnieuw uit om na te denken over hoe we haar in dit alles het beste kunnen begeleiden. 

Gelukkig voor haar houden wij wel van een uitdaging.