Wist je dat meer dan 75% van de onbedoelde zwangerschappen ontstaat binnen een vaste relatie? Het beeld heerst dat onbedoelde en ongewenste zwangerschappen vooral voorkomen bij singles, jonge vrouwen die nog geen kinderen hebben. Toch heeft de grootste groep een vaste partner en vaak ook al een gezin. Deze vrouwen staan voor een lastige keuze die ze vaak samen maken met hun partner. Lees hier het verhaal van Petra.
Petra's persoonlijke reis is een verhaal van onverwachte wendingen, diepe emoties en moeilijke keuzes in het licht van haar onverwachte zwangerschappen. Ze deelt haar verhaal om anderen te inspireren en bewust te maken van de impact van beslissingen met betrekking tot zwangerschap en abortus. Lees hieronder haar verhaal en de keuzes die ze heeft gemaakt.
Na onderzoek werd er de diagnose PCOS gesteld, het voelde onwerkelijk. Mijn lichaam werkte niet mee, en de artsen vertelden me dat zwanger worden vrijwel onmogelijk was vanwege mijn hormonale onbalans. Dit nieuws leidde tot een hormoonbehandeling in het ziekenhuis, die ik na 5 maanden besloot te stoppen. Op dat moment had ik me erbij neergelegd dat moeder worden niet voor mij was weggelegd. De pil ben ik niet meer gaan slikken, ik wilde geen onnodig medicijn gebruik uit zelfbescherming.
Petra: “Het was een strijd om te accepteren dat ik, tegen al mijn overtuigingen in, zwanger was.”
Het leven heeft soms verrassingen in petto
Zes jaar later, toen ik 33 jaar oud was, ontdekte ik tot mijn grote verbazing dat ik 11 weken zwanger was. Mijn wereld stond op zijn kop. Mijn lichaam begon te veranderen, en ik moest mijn onafhankelijkheid loslaten. Het was een strijd om te accepteren dat ik, tegen al mijn overtuigingen in, zwanger was. Mijn partner was echter laaiend enthousiast, het was het mooiste cadeau dat ik hem kon geven. Ik heb enorm geworsteld met deze veranderingen in mijn leven. Ik koos wel bewust om het cadeau van een kind te omarmen. Dit was het begin van een onverwachte reis van zelfontwikkeling en bewustwording. Wat ooit mijn grootste angst was, werd mijn grootste vreugde. Mijn zoon is nog steeds een ongelooflijk geschenk in mijn leven.
Een tweede verrassing
In 2016 ontdekte ik dat ik weer zwanger was. Dit keer stond ik op het punt om te trouwen en was ik ervan overtuigd dat een tweede kind niet in mijn leven paste, vooral omdat mijn partner geen kinderen meer wilde. Deze beslissing om de abortuspil te nemen, werd een stil geheim dat als een loodzware last op mijn schouders drukte en een diepgaande impact had op mijn leven.
Ik zal nooit die ene dinsdagavond om 23.00 uur vergeten, het moment waarop ik naar de badkamer ging en een klein vruchtje zag in het wc-papier. Dit beeld, als een kwetsbaar visje dat ik doorspoelde, heeft altijd een trauma in mijn herinnering achtergelaten. Bijna niemand wist ervan, enkel mijn zus, vriendin en mijn partner. Het was slechts 7 weken voor mijn geplande huwelijk, en hoewel ik op mijn trouwdag straalde als een bruid, droeg ik een diepe innerlijke pijn met me mee. Na deze tweede ongeplande zwangerschap begonnen mijn partner en ik na te denken over de beste manier van anticonceptie, aangezien ik, ondanks mijn PCOS, toch zwanger kon worden. Mijn man zou een sterilisatie laten uitvoeren, die werd uitgesteld. In 2017 raakte ik weer zwanger, en dit keer wist ik dat ik het kindje heel graag te wereld wilde laten komen. Helaas veranderde mijn partner niet van gedachten. Dit leidde tot een emotionele achtbaan en meningsverschillen. Ik voelde me eenzaam en verscheurd tussen mijn emoties en mijn verstand.
Petra: “De impact van de abortus bracht me in een depressie, maakte me verbitterd. Op het dieptepunt zocht ik hulp. ”
Uiteindelijk was ik ervan overtuigd dat het krijgen van een kind alleen mogelijk was als beide ouders er volledig voor gingen. Dus koos ik opnieuw voor abortus, maar deze keer moest het via curettage worden uitgevoerd, omdat ik te ver was voor de abortuspil.
Die dag in de abortuskliniek in Utrecht zal ik nooit vergeten. Ik werd geconfronteerd met een activist voor de ingang, die me giftige woorden toeslingerde. Ik voelde me schuldig en werd als moordenaar bestempeld. Mijn partner was bij me, maar hij kon niet de steun bieden die ik op dat moment nodig had.
Keerpunt in mijn leven
De impact van de abortus bracht me in een depressie, maakte me verbitterd. Op het dieptepunt zocht ik hulp. Via omwegen kwam er in 2018 Reiki op mijn pad, gekoppeld aan een opleiding tot holistisch therapeut. Ik begon hier voor het eerst te praten over mijn gevoelens. Werd mij bewust van de impact, van alle facetten van het leven.
In 2020 rondde ik mijn opleiding af, zonder precies te weten wat ik ermee zou doen, maar wel met de zekerheid dat mijn ervaringen niet voor niets waren geweest. In mijn coaching praktijk merkte ik op dat er veel vrouwen een zelfde geheim met zich meedragen. Er eveneens mannen tegen een gemis en stilverdriet aanlopen. De verhalen zijn uiteenlopend, echter allemaal op een punt gelijk. Het eenzame gevoel, er geen woorden aan kunnen geven.
Vergelijkbare ervaringen
Ik heb veel vrouwen ontmoet die vergelijkbare ervaring hebben gehad.. En ik heb mijn verhaal met hen gedeeld. Mijn wens is om vrouwen en mannen bewust te maken van de impact van abortus en het belang van open communicatie hierover. Het is niet alleen mijn verhaal; het is een verhaal dat anderen kan helpen om hun eigen weg te vinden.
Mijn boodschap aan vrouwen die te maken krijgen met een onbedoelde zwangerschap: neem de tijd, vraag om hulp, luister naar je gevoel en laat je niet beïnvloeden door anderen. Zoek iemand die je kan steunen en de verschillende kanten van jezelf kan spiegelen. Het liefst iemand buiten je vertrouwde omgeving. Het is een persoonlijke reis met onbekende gevolgen, maar je staat er niet alleen voor. Niemand kan de beslissing voor jou maken, maar ze kunnen je de scenario's en de eventuele consequenties laten zien. Het is belangrijk om dicht bij jezelf te blijven.
Petra: “Het is tijd om het taboe te doorbreken.”
Op 15 april 2022 deelde ik voor het eerst mijn verhaal tijdens een evenement. Het raakte mij en anderen diep, het gaf me ook de kracht om heling in gang te zetten. Ik zette twee sterren kinderen in het licht naast onze zoon. Weet er zijn mensen die omarmen en veroordelen. Maar besef het is jouw lichaam en jij mag vormgeven. Ik kan mezelf in de spiegel aankijken en heb alles een plaats gegeven.
Het is tijd om het taboe te doorbreken. Ik hoop dat mijn openheid anderen kan helpen en inspireren, zowel mannen als vrouwen, om de impact van deze beslissingen te begrijpen en te delen. Het is tijd om te praten, te begrijpen en te steunen, want niemand zou deze reis alleen moeten afleggen.
* Dit ervaringsverhaal is geschreven vanuit een persoonlijke ervaring, dit kan voor iedereen anders zijn.
