Marieke
Ik ben Marieke en samen met mijn man mochten we twee jaar geleden de trotse ouders worden van een Hongaarse tribling (een peuter en twee kleuters). Ik wil jullie een kijkje geven in ons leven. Een leven waarin adoptie dagelijks een rol speelt, een leven waarin we genieten van onze kinderen, een leven met vallen en opstaan.
Maart 2024
I.v.m. de privacy van onze kinderen vermeld ik hun geslacht niet, schrijf ik alles in de ‘hij-vorm’ en schrijf ik in termen als ‘de oudste’, ‘de jongste’ of bijv. ‘brussen’.
Wanneer ik iets voor je hebt gekocht: “waarom heb je dit gekocht?”. Wanneer ik iets in je broodtrommel stop wat je graag lust: “waarom stop je dat in m’n broodtrommel en niet iets anders?”. Wanneer je me vraagt om een stift aan te geven als je aan het kleuren bent en ik geef je je lievelingskleur: “waarom geef je me deze kleur?” Als ik je lievelingsliedje voor je zing: “waarom zing je dit liedje?” Als ik je in bed instop met je knuffels op de juiste manier om je heen: “waarom leg je de knuffels zo neer?”
Zomaar een aantal dagelijks voorkomende voorbeelden. Het antwoord is steeds hetzelfde: “Omdat ik je ken, omdat ik weet waar je van houdt, wat je fijn vindt etc.”.
Keer op keer levert dit een grote glimlach op en een dikke knuffel. Even de bevestiging dat ik je ken, dat ik weet waar je van houdt, wat jij fijn vindt, wat je lievelingsdier/kleur/knuffel is etc. je wordt gekend en ik handel daarnaar. Het is zo ontzettend belangrijk voor jou om dit keer op keer te horen. Jouw lichaam en hoofd voelen zich op zoveel plekken nog onveilig. Niet omdat het daar onveilig is, wel omdat jouw lichaam en hoofd deze ervaringen hebben opgeslagen en daarnaar handelen.
Hoe fijn is het dan om te vragen waarom iemand iets voor je doet. Ja, je weet het antwoord vooraf al, maar het doet je zo goed om te horen dat je gekend wordt en er van je gehouden wordt. En dus vraag je het gewoon nog een keer en nog een keer en nog een keer…
En elke keer hoor je het weer: “omdat ik je ken, omdat ik weet want je fijn vindt, omdat ik van je houd! Ik blijf het met liefde herhalen en hoop zo dat je het ooit zo zelf mag voelen: jij doet ertoe, jij bent waardevol en zo geliefd!
