01/04/2019 

Mariam Tempelman (21) en Natalia Smit (21), twee studenten Social Work aan de Christelijke Hogeschool Ede, zijn bij Adoptievoorzieningen begonnen aan een afstudeeropdracht met als onderwerp ‘Laagdrempelig lotgenotencontact voor geadopteerde jongeren die hier behoefte aan hebben’. Waarom? Nou, niet toevallig zijn beide dames zelf geadopteerd.

delen is helen.jpg

Natalia is geboren in Colombia, Mariam in Ethiopië. Op 9-jarige leeftijd ging Natalia voor het eerst op zoek naar een website waar ze in contact met andere geadopteerden kon komen. Mariam deed dit toen ze veertien jaar oud was. Beiden boekten destijds weinig succes, ze vonden niet wat ze zochten. Praatgroepen en evenementen voor geadopteerde jongeren waren er wel, maar met name in de grotere steden en daar woonden ze geen van tweeën. Andere gespreksgroepen, bijvoorbeeld onder leiding van een deskundige, waren geen optie. “Praten met een professionele coach of hulpverlener was niet onze wens. We wilden eigenlijk gewoon contact met lot- en leeftijdsgenoten, om samen te kunnen sparren over ervaringen en gedachten over adoptie en misschien af en toe met z’n allen wat leuks te ondernemen”, vertellen de twee.

Vijf geadopteerden in één klas

Mariam en Natalia hebben elkaar op de hbo-opleiding in Ede leren kennen. Daar waren ze niet de enige geadopteerden onder de studenten. Mariam: “In ons eerste jaar bleken er maar liefst vijf geadopteerden in dezelfde klas te zitten. Dat was voor ons allemaal een hele nieuwe ervaring. Overigens hadden we dat natuurlijk niet meteen door. Maar op deze opleiding moet je al snel een en ander over jezelf vertellen en daarbij kwam het onderwerp natuurlijk op tafel. Vervolgens konden we met elkaar lachen en herkenning en erkenning bij elkaar vinden als het om adoptie ging. Dat was prettig. Met dat groepje kwamen we ook op het idee om iets te organiseren voor jonge geadopteerden. Dat plan kwam echter nooit echt van de grond. Drie van de vijf zijn inmiddels met de studie gestopt en nu zitten wij met z’n tweetjes in het laatste jaar en hebben we besloten alsnog met het onderwerp aan de slag te gaan, maar nu als afstudeeronderzoek”.

Natalia vult aan: “Samen met Adoptievoorzieningen hebben we een onderzoek opgezet waarmee we willen kijken naar de behoeften van geadopteerde jongeren. Hebben geadopteerde jongeren behoefte aan laagdrempelig lotgenotencontact? Zo ja, hoe ziet dat laagdrempelig lotgenotencontact er dan uit? Die vragen willen we voorleggen aan jongeren in de leeftijd van 10 tot 18 jaar die vanuit het buitenland naar Nederland geadopteerd zijn.” Uitgangspunten zijn laagdrempeligheid en de jongere zelf. Vanaf week 16 (half april) wordt een enquête verspreid waarin geadopteerde jongeren kunnen aangeven of zij behoefte hebben aan laagdrempelige nazorg en zo ja, in welke vorm ze dat zouden willen. De doelgroep is volgens de twee het beste te vinden via social media, vandaar dat ze willen proberen de enquête vooral op Instagram onder de aandacht te brengen.

“Door naar de geadopteerde jongeren te luisteren en met hen samen te werken, hopen wij echt te kunnen aansluiten bij hun behoefte. Willen ze periodieke evenementen, een podcast, een online chatgroep, een website of juist een videoblog? Er zijn ontzettend veel laagdrempelige vormen die wellicht op dit moment raken aan de behoefte van deze jongeren. Wat het uiteindelijk wordt, moet blijken uit ons praktijkonderzoek. Daarbij is de enquête van groot belang”, aldus Mariam en Natalia.

Veel enthousiasme

De afstudeerperiode duurt van februari tot juni. In die tijd moeten de vragen zijn verwerkt tot een concreet resultaat. Het is mogelijk dat dat een aanbeveling voor Adoptievoorzieningen wordt. Een voorbeeld van een aanbeveling zou een website kunnen zijn. Natalia en Mariam: “Hierbij kunnen wij een aantal randvoorwaarden benoemen. Zoals: waar moet de website aan voldoen, wie zou het moeten ontwerpen, voor wie is de site, enzovoort. Wanneer we voldoende tijd hebben, zouden we het resultaat van ons onderzoek al meer vorm kunnen geven. Om hetzelfde voorbeeld te gebruiken: we zouden in dat geval een duidelijk ontwerp van de website af kunnen leveren aan onze opdrachtgever, waarbij we al hebben nagedacht over thema’s en het totaalplaatje. Het is ook mogelijk dat we het resultaat van ons onderzoek zelf gaan uitvoeren. Bij ons voorbeeld zouden wij de daadwerkelijke website zelf kunnen lanceren.”

Een digitale ontmoetingsplek, een site om elkaar te vinden: wat het wordt, is nog de vraag, en ook wie het uiteindelijk draaiende zal gaan houden. Adoptievoorzieningen, jongeren zelf of andere studenten? Natalia en Mariam in ieder geval niet. Natalia is van plan na haar afstuderen zo snel mogelijk voor een jaar naar het buitenland te gaan, Mariam heeft nog geen concrete plannen, maar: “Als Adoptievoorzieningen zelf niet iets met het resultaat van ons onderzoek kan, gaan we verder kijken naar wat er wel kan. Hierbij denken we aan een nieuwe lichting afstudeerders. Afstudeerders communicatie zouden dit bijvoorbeeld over kunnen nemen en verder kunnen uitwerken. Maar dat zien we nog wel, zover is het nog niet. Tot die tijd werken we zelf met veel enthousiasme aan dit onderzoek. Vanuit eigen ervaring, vanuit ons netwerk én ons eigen vooronderzoek, weten we zeker dat dit onderzoek bij kan dragen aan inzichten in de wensen van geadopteerde jongeren. We zijn benieuwd naar de stem van geadopteerde jongeren horen en willen hier graag iets mee doen.”