Stéphanie merkt dat het de gewoonte is om kinderen dingen te laten doen en ze te belonen voor goed gedrag. Zelf wil ze er vanaf, alles wat ze haar kind geeft, geeft ze omdat ze het hem oprecht gunt.
Lees blog
Stéphanie merkt dat het de gewoonte onder ouders is om kinderen met elkaar te vergelijken. Ze vindt dit zonde een hoop dat ze wat meer kunnen gaan genieten van hun unieke kinderen.
Stéphanie merkt dat het consequent zijn in haar doen en laten een flinke opgave is. Toch beseft ze zich dat het de snelste weg naar wederzijds vertrouwen.
Stéphanie en haar zoontje spelen regelmatig spelletjes, het begint gezellig, maar eindigt vaak in een driftbui. Ze gebruikt de spelletjes dan ook meer als leerproces.
Stéphanie merkt dat haar zoontje het lastig vindt wanneer ze iets met papa, maar zonder hem gaat doen. Ze staat versteld van de inventiviteit die het moederschap in haar naar boven haalt.
Stéphanie merkt dat haar zoontje zijn draai steeds beter gaat vinden. Als gevolg moet zij zelf gaan leren om los te laten.
Stéphanie en haar geadopteerde zoontje kijken allebei om verschillende redenen uit naar 5 december.
De oudste van Marieke heeft het eerste speelafspraakje, leuk voor hem, maar ze merkt dat het voor onzekerheid zorgt bij de jongste twee.
De geadopteerde peuter van Marieke begint zich steeds veiliger te voelen en durft inmiddels zelfs in de zandbak op school te spelen.
Wij bieden voorlichting aan aspirant adoptieouders. Bekijk hier informatie over de adoptieprocedure en de voorbereiding hierop.
Lees themapagina