Stéphanie
Ik ben Stéphanie en samen met mijn man zijn wij de trotse ouders van onze Filipijnse zoon. Wij zitten midden in een tweede adoptieprocedure en zijn in blijde afwachting van een broertje of zusje uit de Filipijnen. Al schrijvend geef ik je een kijkje in ons prachtige gezin, lees en geniet!
augustus 2023
Ik voel me een enorme geluksvogel. Deze zomer heb ik vijf weken vakantie! Onverwachts, want ik had er 'maar' drie in de planning staan. Er vielen een aantal werkdagen uit en ik had genoeg overuren om vrij te nemen, dus waarom dan geen extra vakantie opnemen?
Inmiddels zitten de eerste drie (voor mij twee) weken zomervakantie er bijna op. Ik keek heel erg uit naar geen wekker zetten, geen lunchpakketje klaarmaken en geen agenda-afspraken. Mijn zoon keek er ook ontzettend naar uit. De laatste schoolweek heeft hij zich echt naar school moeten slepen. Dit merk ik nu ook. We hebben de afgelopen weken niets, maar dan ook echt niets gedaan.
Ik ben in mijn zesde en laatste nieuwe boek bezig, of was dit al nummer zeven? Mijn zoon heeft al zijn Donald Ducks van voor naar achteren en van achteren naar voren gelezen. Onze hele woonkamer ligt vol met zijn LEGO-kunstwerken. Hij had nergens energie voor. Hij wilde niet naar buiten, niet naar de speeltuin en hij wilde geen ijsje halen. Hij zit naast me op de bank, wil het liefst knuffelen en de hele dag in mijn broekzak kruipen. Ik heb een tweede schaduw. Hij volgt me door het hele huis. Als ik naar boven ga, dan komt hij me achterna. Hij durft niet alleen beneden te blijven, zegt hij. Als ik op het toilet zit, komt hij me een vraag stellen. Wanneer hij een LEGO-blokje niet kan vinden, moet ik met hem mee zoeken. Meestal ligt dat blokje recht voor zijn neus en struikel ik er bijna over. Onverdeelde zorg, aandacht en aanwezigheid is wat hij op dit moment verlangt.
Het valt mij en andere ouders op dat kinderen in de vakantieperiodes vaak een spurt maken in hun ontwikkeling, zowel fysiek als mentaal. Hier zijn verschillende verklaringen voor. Ik geloof in één heel belangrijk aspect: tijd en aandacht. Alles wat je tijd en aandacht geeft, groeit. De vakantieperiode is een boost aan tijd en aandacht voor elkaar. Moet je als ouder daarvoor vijf weken vakantie hebben of naar het zuiden van Europa afreizen? Welnee, samen een boek lezen op de bank of boodschappen doen is een geweldige investering in tijd en aandacht. Het klinkt misschien gek, maar je moet tijd vrijmaken om niets te doen en er gewoonweg te zijn. Om samen bank te hangen, grapjes te maken en te mopperen op het weer. Mijn zoon had daar duidelijk heel erg behoefte aan, en ik ben in de fortuinlijke positie hier alle ruimte aan te kunnen geven.
Weet ik alles zo goed en gaat hier alles perfect? Nee, zeker niet! Maar ik deel mijn eigen ervaring omdat ik zie dat mijn zoon groeit door onze tijd en aandacht samen. Door de simpele dagelijkse dingen die we samen doen of juist even niet doen.
Inmiddels komen we al iets vaker van de bank, ben ik steeds vaker mijn tweede schaduw kwijt en kom ik niet echt verder in het boek dat ik aan het lezen ben.
Mijn zoon heeft zijn hele kamer opnieuw behangen met posters. Hij maakt zich ineens druk over hoe hij eruitziet, want 'misschien wordt er iemand verliefd op me en dat wil ik niet'. We zijn in een nieuwe fase beland van posters en verliefd zijn. Gelukkig ben ik nog een paar weken vrij om van deze schok te bekomen en heb ik nog even de tijd om zelf ook een groeispurt te maken. Mijn 'kleine bink' wordt steeds minder klein en een 'grotere bink'. Ik ben wel benieuwd naar wat die laatste drie weken nog in petto hebben.
