Anne

Ik ben Anne. Samen met mijn man hebben wij eind 2018 onze dochter (2015) uit Hongarije mogen verwelkomen. Daar is ons adoptieavontuur echt van start gegaan en we zitten er nog middenin. Ik vind het heerlijk om onze belevenissen, ervaringen, ups & downs van me af te schrijven en te delen met anderen. 

Terugnaarschool.jpg

Het nieuwe schooljaar is weer van start gegaan. Aan de ene kant zien we en merken we aan alles dat onze dochter nog zo moe is. En aan de andere kant merken we aan haar gedrag dat ze behoorlijk wat spanning aan het opbouwen is om weer naar school te gaan (wat haar natuurlijk dus ook moe maakt). Want: 

  • Ze is 6 weken vrij geweest en heeft dus de klasgenoten en juffen niet gezien; 

  • Ze start in groep 4, wat voor haar gelijk staat aan nog minder spelen en meer werken; 

  • Werken wat ze eigenlijk het minst leuk vindt aan school, maar er helaas wel bij hoort; 

  • En waarschijnlijk nog tig andere zaken die in haar hoofdje zitten, waar wij geen weet van hebben. 

Onze dochter is de laatste vakantie week alles behalve gezellig en meewerkend thuis. Ze is ondeugend (en dan niet in de schattige zin van het woord), opstandig (alles is nee of beter nem szabad*), zeuren/ drammen, driftig, enzovoorts. Ondanks het toepassen van alle aangeleerde tools, maken we weinig indruk op haar. Haar gedrag drijft ons tot het uiterste. Het uiterste van de rek is dan ook wel bereikt, met het effect dat het rustig en geduldig reageren vaker niet dan wel lukt. Frustrerend voor onszelf, omdat we weten dat juist de rust bewaren het grootste effect heeft. Maar ook begrijpelijk, want hè wij zijn ook maar mens.  

Zoals aan het einde van iedere vakantie, zijn we ook de laatste dag van deze vakantie weer even langs het schoolplein gegaan. Gewoon om weer even te kijken hoe het eruit ziet. Hopende dat het haar helpt de opgebouwde spanning en drempel iets te verlagen. Voor thuis zijn we op zoek gegaan naar wat ons opnieuw gaat helpen meer rust en structuur aan te brengen. Terug naar de basis, want dat gaat ons allemaal helpen. We hebben een van de hulpmiddelen van vroeger erbij gepakt. De ‘checkpad’ hebben we een paar jaar geleden aangeschaft om het ochtend -en avondritueel te begeleiden. Toentertijd werkte dit heel prettig.  

Op dag 1 merkten we gelijk het positieve effect hiervan. Natuurlijk ook omdat het weer even ‘nieuw’ is, maar dat maakt niet uit. Zolang als dat het werkt, werkt het. En alle kleine beetjes hulp kunnen we nu gebruiken om onze dochter met alle rust en geduld te begeleiden waar nodig.  

*Nem szabad is Hongaars voor niet toegestaan/ mag niet.