Zoeken

Sinds de oprichting van de Fiom KID-DNA Databank in 2010 houden we bij hoeveel donoren en donorkinderen zich inschrijven. We kijken daarbij bijvoorbeeld naar het verloop van inschrijvingen, de leeftijd waarop mensen zich inschrijven en hoe de man-vrouw verdeling is. Deze gegevens geven inzicht in wanneer mensen gaan zoeken en hoe we mensen kunnen bereiken om zich in te schrijven. 

Naar het onderzoek

In samenwerking met de Radboud Universiteit voert Annick van Brouwershaven van Fiom een promotieonderzoek uit naar de stigmatisering van onbedoelde zwangerschap in Nederland.   

Bekijk onderzoek

In samenwerking met de Universiteit Utrecht doet Daphne Latour van Fiom onderzoek naar druk in de besluitvorming rondom abortus. Uit eerdere studies weten we dat het onder drang of dwang nemen van een beslissing over een onbedoelde zwangerschap kan leiden tot psychosociale klachten naderhand. Dwang en drang wordt daarbij vaak gezien als het met fysiek of psychisch geweld dwingen tot een bepaalde keuze; de meer extremere vormen van druk.

Bekijk onderzoek

Sarah vertelt over haar (positieve) ervaring met een abortus.

Lees dit verhaal

Een telefoontje uit Nederland?! Op slag werd ik gek van emotie, want ik wist meteen wat dat betekende: mijn zoon, hij leefde nog! En hij was op zoek naar mij. Ongelooflijk, al die jaren had ik gehoopt dat ik hem ooit weer terug zou zien. Een droom kwam uit.

Lees dit verhaal

De adoptie van Jeroen, ons tweede kind, ging niet zonder slag of stoot. Achteraf hoorden we dat we een slechte advocaat hadden getroffen. Hij had ons niet goed geïnformeerd. Na tien weken in Costa Rica te hebben verbleven, moesten we zonder kindje naar huis.

Lees dit verhaal

Persoonlijk ben ik heel blij dat ik ben geadopteerd. Ik heb een fijne jeugd gehad in een klein dorp in het oosten van Nederland, waar ik samen met twee geadopteerde broers ben opgegroeid.

Lees dit verhaal

Ik was al veertig. Het was mijn twaalfde zwangerschap. Alle andere keren beviel ik gewoon thuis, maar omdat het dit keer anders voelde, ging ik voor de bevalling naar het ziekenhuis in de stad. Daar gebeurde wat ik totaal niet had zien aankomen. Na de geboorte van een jongetje bleek ik nog niet klaar te zijn, er volgde nog een kind, nog een zoon. Het was een tweeling! Wie had dat verwacht? Ik totaal niet.

Lees dit verhaal

Van de ene op de andere dag werden we ouders. Natuurlijk, we hadden ons wel voorbereid, er veel over gelezen maar als het dan werkelijk zover is… dat is gewoon niet voor te stellen. Remco, onze oudste zoon, was pas zes dagen oud toen we hem kregen. Rutger, die 2,5 jaar jonger is en drie jaar later bij ons kwam, was vier maanden. Beide jongens zijn geboren in Brazilië.

Lees dit verhaal

Mijn ouders konden zelf geen kinderen krijgen. Daarom kozen ze voor adoptie. Eerst adopteerden ze mijn broer, dat ging vrij makkelijk. Maar de procedure werd net gewijzigd kort voordat mijn moeder naar Brazilië kwam om mij op te halen. Daardoor heeft ze zeker tien rechters gezien en heeft het wel twaalf weken geduurd voor ze mij mee mocht nemen. Ze heeft echt voor mij gevochten!

Lees dit verhaal