Marieke
Ik ben Marieke en samen met mijn man mochten we twee jaar geleden de trotse ouders worden van een Hongaarse tribling (een peuter en twee kleuters). Ik wil jullie een kijkje geven in ons leven. Een leven waarin adoptie dagelijks een rol speelt, een leven waarin we genieten van onze kinderen, een leven met vallen en opstaan.
augustus 2023
I.v.m. de privacy van onze kinderen vermeld ik hun geslacht niet, schrijf ik alles in de ‘hij-vorm’ en schrijf ik in termen als ‘de oudste’, ‘de jongste’ of bijv. ‘brussen’.
Een mooi en gezellig plaatje, als gezin BBQ’en in de tuin. Nu de realiteit. Voor het eerst BBQ’en, in eigen tuin, met alleen ons eigen gezin en met bekend eten. Niets aan de hand toch? Waarschijnlijk niet bij de meeste kinderen. Kinderen die een veilige start hebben gehad en niet meerdere breuken hebben op hun levenslijn.
Iets nieuws betekent voor onze kinderen stress, veel stress. Hadden ze er geen zin in dan? Jawel, zeker wel. Maar hoe gaat het allemaal? Hoe ziet de BBQ eruit? Waar gaat die staan? Wat eten we? Gaan we ‘barbie cuen’, dus Barbies eten? Vraag na vraag komt voorbij. We beantwoorden ze, laten de BBQ en het eten zien, geven zoveel mogelijk duidelijkheid en voorspelbaarheid. Maar dat voorkomt niet dat ze alle drie hun stressraampje meerdere keren te buiten schieten. Een stressraampje die bij hun zoveel kleiner is dan bij de meeste andere kinderen. En dat betekent veel boze buien, uitdagen, ruzie, onbenullig spel waardoor speelgoed stuk gaat etc. etc.
Dan moet je als ouder traumasensitief reageren. Dat lukt vaak, maar niet altijd. Ook wij zijn mensen. En dat betekent dat ik even naar boven ga, even uit de situatie om me op te laden en straks weer op een goede manier kan reageren.
Tijd voor de BBQ. De ergste stress is weg, maar de korte lontjes en oren die maar half lijken te werken blijven. We eten samen, de kinderen helpen het vlees omdraaien. Na een tijdje is het voor papa tijd om even uit de situatie te stappen. Het BBQ’en is voorbij. De kinderen spelen buiten, ik ruim op. En pas als ik met het opruimen begin daalt de rust neer. De activiteit BBQ is klaar en afgesloten, dus alles wordt weer normaal. In het kader van ‘de volgende keer gaat het vast beter’ houden we hoop en gaan we dit gewoon een keer opnieuw doen, dan is de spanning en stress vast een stuk lager.
