Zoeken

Ongeveer een jaar geleden kwam met steeds meer regelmaat de vraag van Anne haar dochter wanneer ze naar Hongarije gaan. Natuurlijk willen zij ook graag een keer terug naar Hongarije met hun dochter. Maar zij beseffen zich ook heel goed dat zo’n reis, zeker voor de eerste keer, heel intensief zal zijn. Wanneer is het een juist moment om terug te gaan?

Lees blog

Gisteren lazen we samen een dierenboek. Elk dier wordt benoemd, tot de egel aan de beurt is. Ineens hoor ik ‘ süni’ uit jouw mond. Je bent op het moment erg van de zelfverzonnen woorden, dus daar ga ik nu ook van uit. Maar je zegt het zonder ondeugende ogen of een lach op je gezicht, je kijkt serieus. Ik vertel je dat het een egel is en vraag of süni een zelf bedacht woord is of dat het Hongaars is. Je hebt geen idee en kijkt me vragend aan.

Lees blog

“Huidskleur, kinderen zien dat toch niet? Ik hoor onze kinderen er nooit over dat jullie kinderen donkerder zijn”. Zomaar een paar veelgehoorde opmerkingen van mensen en ik begrijp ze volledig. Tegelijkertijd zie ik ook dat het voor onze kinderen anders is. Zij zien het namelijk wel.

Lees blog

Binnenkort begint het Sinterklaasjournaal. Alles rondom deze Nederlandse traditie is nieuw. Langzaam beginnen we met het introduceren van al die tradities, verhalen en uiteraard al dat lekkers.

Lees blog

Het nieuwe schooljaar is weer van start gegaan. Aan de ene kant ziet en merkt Anne aan alles dat hun dochter nog zo moe is. En aan de andere kant merkt ze aan haar gedrag dat ze behoorlijk wat spanning aan het opbouwen is om weer naar school te gaan (wat haar natuurlijk dus ook moe maakt).

Lees blog

Het is de laatste schoolweek voor de vakantie. Zo’n week vol chaos, springkussen hier, juffenverjaardag daar, laatje leegruimen, film kijken. De juf van Rebecca's dochter gaat met zwangerschapsverlof. De juf heeft de kinderen continu betrokken bij de zwangerschap en nu in de laatste week legt ze een poultje aan met als onderwerp ‘wanneer wordt de baby geboren?’

Lees blog

Het is prachtig weer. Het is zaterdag. De tuindeur staat open. Er staat een bak kibbeling op tafel. Rebecca en haar gezin eten op hun gemak de hele bak leeg. Ze gaan naar de woonboulevard en maken grapjes, Ze lachen samen en genieten van hun jongens.

Lees blog

Stéphanie voelt zich een enorme geluksvogel. Deze zomer heeft zij vijf weken vakantie! Onverwachts, want ze had er 'maar' drie in de planning staan. Er vielen een aantal werkdagen uit en ze had genoeg overuren om vrij te nemen, dus waarom dan geen extra vakantie opnemen?

Lees blog

Stéphanie haar zoon wordt boos en begint zachtjes te huilen. Hij kruipt nog dieper weg in het hoekje van de bank waarin hij al gekropen zat. 'Ik wil hier weg. Ik wil hier niet eten, het is veel te druk!' Toch zeg ze: 'Lieverd, we gaan niet naar huis. We blijven hier zitten met elkaar.' Diep van binnen wilt ze bij hem in het verste hoekje van de bank kruipen, even meehuilen, ons hele boeltje bij elkaar pakken en naar huis gaan.

Lees blog

Een mooi en gezellig plaatje, als gezin BBQ’en in de tuin. Nu de realiteit. Voor het eerst BBQ’en, in eigen tuin, met alleen ons eigen gezin en met bekend eten. Niets aan de hand toch? Waarschijnlijk niet bij de meeste kinderen. Kinderen die een veilige start hebben gehad en niet meerdere breuken hebben op hun levenslijn.

Lees blog